De schepping van de hemel en de aarde
Er zijn twee scheppingsdaden van God waaraan de gelovige krachtig moet vasthouden. Ik heb er al even op gewezen, maar wil er nu wat meer over zeggen. Die twee daden zijn:
1. De schepping van de hemel en de aarde in zes dagen van 24 uur.
2. De schepping van de mens als mannelijk en vrouwelijk.
Het geloof dat God de hemel en de aarde in zes dagen van 24 uur heeft geschapen, is door de ‘wetenschappelijk bewezen’ evolutietheorie naar het rijk van de fabels verwezen. De ‘wetenschappelijk bewezen’ evolutietheorie heeft in de christenheid inmiddels een warm bed gevonden. De ‘christelijke’ wetenschapper die onder de indruk is van de zogenaamde wetenschappelijke bewijzen van de evolutietheorie loopt tegen het probleem aan dat er voor God in de evolutietheorie geen plaats is. De evolutietheorie is niet te loochenen, zo meent hij, terwijl de christelijke wetenschapper toch ook God niet wil opgeven als de Schepper. Daarom heeft men een theorie bedacht waarbij schepping en evolutie met elkaar worden gecombineerd. In die gedachte is God gemaakt tot een god die de schepping door middel van evolutie tot stand heeft gebracht.
De aldus aangepaste god vormt een goede dekmantel voor deze theorie. De theïstische evolutietheorie is de theorie waarbij de God van de Bijbel planten, dieren en mensen op aarde via een langdurig, door Hem geleid evolutieproces heeft laten ontstaan. De christenen die dat geloven, passen vervolgens aan wat Hij Zelf in Zijn Woord heeft gezegd over de schepping. Het verhaal moet gewoon anders gelezen worden. De letterlijke lezing van het scheppingsbericht in Genesis 1 moet worden losgelaten. Hoe dat bericht wel gelezen moet worden, daarover mogen theologen hun (dwaal)licht laten schijnen.
Het misleidende idee dat God het universum heeft gemaakt met gebruikmaking van evolutie, is niet nieuw. De waarheid dat God de hemel en de aarde in zes dagen van 24 uur heeft geschapen, staat voor een groeiend aantal christenen niet langer als een paal boven water.
De schepping van de mens als mannelijk en vrouwelijk
Wat geldt voor de schepping van de hemel en de aarde in zes dagen van 24 uur, geldt ook voor de schepping van de mens als mannelijk en vrouwelijk. Christenen en niet-christenen hebben eeuwenlang in alle culturen geloofd en geloven nog steeds dat er een mannelijk en vrouwelijk geslacht is. Dat is niet vreemd, want “God schiep de mens naar Zijn beeld; naar het beeld van God schiep Hij hem; mannelijk en vrouwelijk schiep Hij hen” (Gn 1:27).
De zogenoemde ‘gender mainstreambeweging’ gaat daar frontaal tegenin. ‘Gender mainstreaming’ betekent, vrij vertaald, ‘geslacht (of sekse) hoofdstroming’. Het is een uitdrukking waarmee wordt bedoeld dat alles in het leven in zijn ruimste zin op slechts één manier moet worden benaderd, en dat is die van de absolute gelijkheid van ieder mens. Deze beweging wil ons inprenten dat we moeten leren ‘omdenken’. Er wordt beweerd dat het verschil in geslacht of sekse – of onze waarneming van dat verschil – ons is aangeleerd. Daarom moeten we, zo zeggen ze, afstand doen van de traditionele ideeën over man en vrouw. Gender, of geslacht, wordt volgens deze beweging niet zozeer biologisch als wel sociaal bepaald. Je wordt niet als vrouw of man geboren, maar tot man en vrouw door je omgeving gemaakt.
Dit ‘nieuwe denken’ dringt ook de christenheid binnen. Christenen voor wie Gods Woord niet (meer) de absolute waarheid is, zijn en worden erdoor beïnvloed. Andreas Steinmeister geeft daarvan in zijn boek over gender mainstreaming* een duidelijk voorbeeld. Het is weliswaar ontleend aan de Evangelische Kirche van Duitsland, maar we zien hetzelfde in de ‘mainstream’ van de Nederlandse christenheid:
Gezien de ‘diepe sociale en culturele veranderingen’ wordt ook ‘de kerk uitgenodigd’ om het gezin opnieuw te doordenken en de veelvoud aan nieuwe diverse particuliere levensvormen zonder vooroordeel te erkennen en te ondersteunen. Deze erkenning moet echter niet slechts worden opgevat als een aanpassing aan nieuwe gezinswerkelijkheden, maar als een ‘normatieve oriëntatie’. [...] De traditionele modellen houden geen stand meer in de uitdagingen van de economie en de samenleving, en ook niet in de uiteenlopende verwachtingen van de gezinnen.
[*Spielt keine Rolle? Die Geschlechterordnung – eine kulturelle Konstruktion oder Absicht des Schöpfers? (Speelt geen rol? De geslachtsorde – een culturele constructie of de bedoeling van de Schepper?) Daniel-Verlag, Retzow, https://www.daniel-verlag.de/produkt/steinmeister-spielt-keine-rolle/]
De filosofie achter gender mainstreaming is dat alles wat de specifieke identiteit als man of vrouw ondersteunt, zoals taakverdeling, gedrag, typisch speelgoed voor jongens en meisjes, wordt bestempeld als ‘seksistisch’ en ‘discriminerend’. Kinderen moeten volgens dit concept geslachtsneutraal worden opgevoed, terwijl bestaand zogenaamd ‘stereotiep gedrag’ – jongens spelen met auto’s, meisjes met poppen – moet worden afgeleerd. Dit wordt ‘undoing gender’ genoemd, wat vertaald neerkomt op ‘het ongedaan maken van het geslacht’.
De Nederlandse politiek zet vol in op het ongedaan maken van het geslacht. Ze heeft daarvoor in minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap Van Engelshoven – met onder andere emancipatie in haar portefeuille – een geslepen voorvechtster. In een artikel op NOS.nl dd. 26-09-2019 staat dat ze af wil van ‘rolbevestigend’ speelgoed. Haar ministerie bevestigt een bericht daarover in het Algemeen Dagblad. De minister roept fabrikanten op hun speelgoed onder de loep te nemen.
De oproep van de minister komt op het moment dat in Frankrijk speelgoed ‘genderneutraal’ wordt. Het AD schrijft over het verdwijnen van de aparte afdelingen voor jongens en meisjes in Franse speelgoedwinkels en over het verbod om apart voor een van beide groepen te adverteren. Vanaf volgend jaar mag winkelpersoneel kopers ook niet meer vragen of iets voor een jongen of voor een meisje is.
Die plannen moeten stereotypen en vooroordelen bestrijden. Volgens Van Engelshoven staan ook in Nederland advertenties vol stereotypische rolmodellen, zoals verzorgende meisjes en avontuurlijke jongens.
Onder uitgevers van schoolboeken speelt een soortgelijke discussie. Zij praten onderling over het tegengaan van het gebruik van stereotypen in lesmateriaal. De minister roept hen op die discussie voort te zetten.
Op de kritiek die ze voor haar plan heeft gekregen, antwoordt ze dat ze “geen pop of auto komt afpakken”. In een tweet benadrukt ze dat ze gereageerd heeft op het Franse plan en dat ze het mooi zou vinden als “we stereotypering in Nederland ook weten te doorbreken”.
We zijn gewaarschuwd …
Een wetenschappelijk feit, geen mening
Een heel ander geluid laten de Amerikaanse evolutiebioloog Colin Wright (Penn State University) en de Britse ontwikkelingsbioloog Emma Hilton (universiteit van Manchester) horen. Zij komen via wetenschappelijk onderzoek tot interessante conclusies. Onder de kop “Zelf je geslacht kiezen is ontkenning van feiten” bericht het Reformatorisch Dagblad van 25-02-2020 over deze twee biologen en hun overtuiging.
Zij nemen het, aldus het verslag in de krant, op voor de visie dat mensen bestaan uit slechts twee geslachten – in plaats dat zich tussen man en vrouw nog tal van mogelijkheden bevinden, aangeduid met LHBTIQ. Daarmee gaan ze lijnrecht in tegen de heersende mening.
De twee biologen nemen nadrukkelijk afstand van de politiek correcte genderideologie. “Het biologisch geslacht van iemand is een wetenschappelijk feit, en geen mening. In toenemende mate zien we een gevaarlijke en anti-wetenschappelijke trend in de richting van een volledige ontkenning van het biologische geslacht.”
Er is een groot verschil tussen de biologische stelling dat er slechts twee geslachten mogelijk zijn en de ideologische bewering dat iedereen kan worden ingedeeld in een bepaald geslacht. “Het bestaan van slechts twee geslachten betekent niet dat het geslacht altijd direct duidelijk is. Maar mensen met interseksekenmerken zijn uiterst zeldzaam, en ze vormen geen derde geslacht. Evenmin bewijzen ze dat het geslacht een breed spectrum van tussenvormen beslaat, of niet meer is dan een mening”, benadrukken beide biologen.
Kinderen zijn volgens hen het gevoeligst voor de ideologie van geslachtsontkenning. “Als hun wordt geleerd dat het geslacht is gebaseerd op genderidentiteit in plaats van op biologische feiten, kunnen mannelijke meisjes en vrouwelijke jongens verward raken over hun eigen geslacht. De dramatische opkomst van ”genderdysforie” adolescenten, vooral jonge meisjes, weerspiegelt deze nieuwe culturele verwarring. Ze ervaren een gevoel van onvrede (dysforie) met het eigen biologische geslacht. Van de genderdysforie jongens voelen velen zich later homoseksueel.”
Wat Wright en Hilton betreft, is de tijd van politieke correctheid over dit onderwerp voorbij. “Biologen en medische professionals moeten opkomen voor de realiteit van het biologische geslacht. Wanneer ze dat niet doen, plegen ze verraad aan de wetenschappelijke gemeenschap en zijn ze verantwoordelijk voor het beschadigen van de meest kwetsbaren.”
Michael Egnor van Discovery Institute meent dat de meeste wetenschappers bang zijn om uit de gratie van de meerderheid te vallen. Hij noemt hen zelfs “een kudde corrupte lafaards, met enkele, zeer weinige, uitzonderingen.” Zoals Wright en Hilton. De twee biologen zijn volgens hem “roependen in de woestijn, die hun carrière op het spel zetten door publiekelijk te betogen dat de mensheid uit mannen en vrouwen bestaat.”*
[*https://www.rd.nl/meer-rd/wetenschap-techniek/biologen-zelf-je-geslacht-kiezen-is-ontkenning-van-biologisch-feit-1.1634966 (website bezocht op 13 augustus 2020)]
Lezen door de bril van ‘de wetenschap’?
Er is over het verband tussen Bijbel en wetenschap gezegd: ‘De Bijbel is bedoeld om ons onder de indruk van God te brengen, de wetenschap om de werkelijkheid te verklaren.’ Dit is een valse tegenstelling. Alsof de Bijbel niet de werkelijkheid verklaart. Als het gezegde waar zou zijn, zou dat betekenen dat we de intelligentie of het verstand van de wetenschappers nodig hebben om de Bijbel te begrijpen. Het oplossen van oneffenheden tussen de Bijbel en de werkelijkheid is een kwestie van tijd, beweren zij. Even wat geduld en op deze ‘probleempjes’ komt wel een antwoord.
Wat voor soort antwoorden we kunnen verwachten? Luister naar een paar antwoorden die theoloog Reinier Sonneveld geeft op vragen over enkele van die ‘probleempjes’. Op de vraag waar de dood en het kwaad vandaan komen, antwoordt hij: ‘Ik weet niet of er een zondeval geweest is.’ En op de vraag of Adam en Eva wel historisch zijn, reageert hij: ‘Een optie is dat Adam en Eva een groep mensen zijn geweest die gefaald hebben.’ Kijk, dit zijn antwoorden waar je wat aan hebt, maar dan wel om er de onzinnigheid van de evolutietheorie mee aan te tonen.
Hoeveel gekker moet of kan het nog worden?