Wij zijn ook jong geweest
Sta mij toe een enkel woord aan de oudere generatie te richten. Misschien vindt u het maar niets om op een dergelijke openhartige manier over seksualiteit te spreken. Dan hoop ik dat u er begrip voor kunt opbrengen, als u bedenkt dat de jonge mens in deze tijd op alle mogelijke manieren met dit onderwerp in aanraking komt. En dat gebeurt echt niet op de fraaiste manieren.
Ik kan u, die op een andere manier bent voorgelicht (als dat al is gebeurd!), ook begrijpen. Het was vroeger niet gebruikelijk alles zo bij de naam te noemen. Ik ben het met u eens dat de reactie daarop, zoals we vandaag de dag meemaken, getuigt van een volledig doorslaan naar de andere kant. Er bestaan geen taboes meer, alles moet open en bloot worden besproken en getoond. Het gaat allemaal veel te ver. Juist daarom moet aan onze jonge mensen, op een voor hen herkenbare manier, worden verteld wat God daarover zegt in Zijn woord.
Ik hoop dat u in dit boekje hebt geproefd dat het mij daarom te doen is. Talloze jongeren weten niet eens wat de Bijbel erover zegt. Als je eens naar hun verhalen luistert en hoort welke achtergronden zij hebben, is hun dat in veel gevallen niet eens kwalijk te nemen. Mijn verzoek aan u is: Val hen niet te hard.
U zult ongetwijfeld gemerkt hebben dat het mij er niet om te doen is het kwade goed te noemen. Wat in strijd is met het Woord van God is zonde en dat heb ik hun ook voorgehouden. En als het jongelui betreft die deelnemen aan het avondmaal en die volharden in de zonde, dan moet er zeker tucht door de gemeente plaatsvinden. Maar past ons een hard oordeel als er in veel gevallen vanuit onkunde is gehandeld?
Als we onszelf een beetje kennen, zullen we proberen hen te bereiken en te helpen seksualiteit te zien en te gaan beleven zoals God het bedoeld heeft. En dat niet alleen. Het is te wensen dat we ertoe komen in de gevallen waarin ze zelf geen uitweg meer zien, naast hen te gaan staan om hen te helpen omhoog te klauteren uit de diepe ellende waarin ze zijn weggezakt. Dit boekje is daarom ook bedoeld om mee te werken aan het vereffenen van een schuld die op ons als ouderen rust.
Een jonge vrouw vertelde onlangs hoe zij ertoe gekomen is om tot de Heer Jezus haar toevlucht te nemen. Zij zat hopeloos in de put, was zwaar depressief, haar huwelijk stond op springen. Het occultisme, waarin ze haar toevlucht had gezocht, had niet de uitkomst geboden die ze zocht. Integendeel, het was veel erger geworden.
Toen kreeg zij bezoek van een jonge christin aan wie zij haar verhaal vertelde. Deze christin was zo intens met haar begaan dat ze huilde om de ellende waarin zij zich bevond. Dit was, zo vertelde zij, de eerste keer dat ze merkte dat er iemand om haar gaf. Toen deze christin haar over de Heer Jezus vertelde, nam ze Hem aan als haar Heiland en Heer.
Het is mijn vurig verlangen, en ik hoop ook het uwe, met deze soort bewogenheid de verdwaalde en zoekende jonge mens te benaderen.